بررسی مسائل شرعی

بسم الله الرحمن الرحیم

چند کلمه از سوره سجده  الجزء 21، الصفحة: 415

تَعْرُجُ  ( 5 )

عُرُوج: بالا رفتن. [1]

موارد استعمال در قران

تَعْرُجُ الْمَلٰائِكَةُ وَ الرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كٰانَ مِقْدٰارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ فَاصْبِرْ صَبْراً جَمِيلً  یعنی ملائکه و روح در روزی که پنجاه هزار سال است به سمت خدا بالا می روند.

لَيْسَ عَلَى الْأَعْمىٰ حَرَجٌ وَ لٰا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ  در اینجا عرج به معنی لنگ است یعنی کسی که میلنگد عذر موجه دارد

لَجَعَلْنٰا لِمَنْ يَكْفُرُ بِالرَّحْمٰنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفاً مِنْ فِضَّةٍ وَ مَعٰارِجَ عَلَيْهٰا يَظْهَرُونَ  معراج نيز اسم مكان است  یعن یمحل بالا رفتن معنی آیه می شود برای کفار خانه هایی قرار می دهیم که سقف نقره ای داشته باشد و محلهایی برای بالا رفتن روی آن دشته باشد و در آنجا به خود نمایی مشغول باشند

يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمٰاءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كٰانَ مِقْدٰارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمّٰا تَعُدُّونَ. یعنی در روزی که هزار سال شما محصوب می شود به سوی او بالا می روند .

الْمَأْوَى الآية: 19

أَوى: نازل شدن. منضم شدن. 

موارد استعمال در قران

أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَى نُزُلاً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ. یعنی کسانی که ایمان آورده و کار خوب کنند در بهشت مسکن داده می شوند به جهت کاری که کرده اند

إِذْ أَوَى الْفِتْيَةُ إِلَى الْكَهْفِ     یعنی وقتی جوانان  در غار قرار گرفتند

سَآوِي إِلىٰ جَبَلٍ         یعنی به بالای کوه میروم   

عِنْدَهٰا جَنَّةُ الْمَأْوىٰ     یعنی آنجا بهشتی است که محل ماندن آنها است .

نُزُلاً الآية: 19

نزول: اصل نزول بمعنى فرود آمدن است . [2]

موارد استعمال در قران

 أَ أَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ .  یعنی ایا شما باران را به زمین فرستادید یا ما فرستادیم

رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَيْنٰا مٰائِدَةً مِنَ السَّمٰاءِ .  یعنی خدایا برای ما غذایی از آسمان بفرست .

وَ أَنْزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَ مَنٰافِعُ لِلنّٰاسِ  یعنی آهن را فرستادیم ...

وَ أَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ الْأَنْعٰامِ ثَمٰانِيَةَ أَزْوٰاجٍ

يٰا بَنِي آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنٰا عَلَيْكُمْ لِبٰاساً يُوٰارِي سَوْآتِكُمْ

فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ الَّذِينَ آمَنُوا قَدْ أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكُمْ ذِكْراً  در موارد بالا هم انزل به همین معنی به کار رفته .

نُزُل: (بضمّ ن، ز): آنچه براى ميهمان آماده شده [3] که  در ایات زیر  به کار رفته است 

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّٰالِحٰاتِ كٰانَتْ لَهُمْ جَنّٰاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا.

وَ أَمّٰا إِنْ كٰانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضّٰالِّينَ. فَنُزُلٌ مِنْ حَمِيمٍ. وَ تَصْلِيَةُ جَحِيمٍ.

إِنّٰا أَعْتَدْنٰا جَهَنَّمَ لِلْكٰافِرِينَ نُزُلًا.

نَزْلَة:يكبار نازل شدن  که در آیه زیر به کار ر فته

وَ لَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرىٰ.

مُنْزَل: (بصيغه مفعول) مصدر ميمى و اسم مفعول است

وَ قُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِي مُنْزَلًا مُبٰارَكاً .

أَنْ يُمِدَّكُمْ رَبُّكُمْ بِثَلاَثَةِ آلاَفٍ مِنَ الْمَلاَئِكَةِ مُنْزَلِينَ

تَنَزَّلَ: در صحاح، قاموس و اقرب آنرا نزول با مهلت و تأنى گفته است

وَ مٰا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيٰاطِينُ

اللّٰهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمٰاوٰاتٍ وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَّ

وَ قُرْآناً فَرَقْنٰاهُ  لِتَقْرَأَهُ عَلَى النّٰاسِ عَلىٰ مُكْثٍ وَ نَزَّلْنٰاهُ تَنْزِيلًا

شَهْرُ رَمَضٰانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ

إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبٰارَكَةٍ

أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ

الْجُرُزِ  الآية: 27

جرز (بضمّ اوّل و دوّم) زمينى كه علف نداشته باشد.[4]

موارد استعمال در قران

وَ إِنّٰا لَجٰاعِلُونَ مٰا عَلَيْهٰا صَعِيداً جُرُزاً یعنی ما اول زمین را خاک بدون گیاه قرار دادیم

أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنّٰا نَسُوقُ الْمٰاءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعاً  یعنی ایا نمی بینید که ما اب را به سمت زمین خشک می بریم تا گیاه بروید

محمد عطایی  13/3/97

نتایج

معنی کلمات تعرج ،  الْمَأْوَى ، نزلا ، الْجُرُزِ در سوره السجده

1 _ عُرُوج: بالا رفتن.

2 _ أَوى: نازل شدن. منضم شدن. 

3 _ نزول: اصل نزول بمعنى فرود آمدن است .

4_ جرز (بضمّ اوّل و دوّم) زمينى كه علف نداشته باشد.