بررسی مسائل شرعی

بسم الله الرحمن الرحیم

نفقه ای که همسر این خانم به این دختر ( که ادعا می کند یقین دارد از همسر خودش نیست )  می دهد چه حکمی دارد .

اگر زن نفقه دختر را گرفته باشد و به مصرف این دختر رسانده باشد اجماعا به قاعده علی الید ضامن است و ظاهرا  در این معنی اختلافی نداشته باشیم و مساله در فرض قبض زن مسلم است .

اما اگر زن مالی را دریافت نکرده است بلکه دختر را برده است منزل و مرد به گمان اینکه فرزند خودش است نفقه او را داده است ظاهرا با دو قاعده می توان گفت زن ضامن است .

اول :  قاعده تسبیب .

دوم : قاعده المغرور یرجع الی من غر

و لو اجتمع المباشر و السبب فالحوالة على المباشر، إلّا مع ضعفه بالإكراه أو الغرور، كمن قدّم طعاماً إلى المغرور فأكله فقرار الضمان على الغار، فإن ضمن المباشر رجع عليه.[1]

ثمَّ أن التغرير اما بإتلاف مال الغير أو بإتلاف مال نفس المغرور، و على كل منهما أما ان يصل من ذلكم نفع إلى المغرور أو لا و تشمل الأدلة للجميع، و أما المغرور فإن كان عالما بأن الغار في مقام تغريره فلا ريب في انه لا يرجع إلى الغار، لفرض انه بنفسه أقدم على ان يتغرر و ان كان جاهلا به[2]

در هر حال مخارجی که مرد متقبل شده است اگر راضی شود که مشکلی ندارد اما اگر راضی نشود و مطالبه کند . اولا و بالذات بر عهده فرزند است که باید اموال مصرفی را جبران کند . که اگر می دانسته است هیچ اشکالی ندارد که خود کودک از زمانی که متوجه شده است ضامن است .

اما اگر ولد الزنا هنوز هم نمی داند عنوان مغرور بر او صدق می کند  و می تواند بر حسب قاعده تعاقب ایدی با رجوع مرد به او به مادر که غار است مراجعه کند و اصطلاحا قرار ضمان با مادر می شود که هم مسبب اقوی از مباشر است و هم غار است.

محمد عطایی

17/11/93

نتایج

 الف ) مخارجی که شوهر ظاهری زن به بچه حرام زاده او می دهد قابل باز پس گرفتن از او است